2014 Wat een jaar !

Aan het einde van het jaar blikt iedereen graag terug. Op de sociale media zie ik allemaal foto -en videocompilaties voorbij komen waarin herinneringen van het afgelopen jaar worden gedeeld. Ik wil het in deze woorden eens voor jullie samenvatten. Want er zijn weinig mensen die in 365 dagen..........

Januari, 

Met gemengde gevoelens was voor mij het nieuwe jaar begonnen. De feestdagen werden overschaduwd door perikelen op mijn werk. Er was een keuze opgelegd tussen mijn professionele toekomst en die van mijn nevenactiviteit. De 10-de van de maand liep ik nietsvermoedend een naar wat ik dacht functioneringsgesprek binnen. Om slechts 5 minuten later vrijgesteld van werk weer buiten te staan. Dag zekerheid, welkom (onzekere) muzikale carrière.

Februari,

Aan het begin van deze maand doen Monique van Doorn, mijn begeleider in het project, en ik een ronde langs drie lokale radio stations. We kondigen de CD en het concert aan.  Gedreven door passie begon ik aan mijn CD opname bij Studio Arnold Muhren in Volendam. Begeleid  door een paar fantastische mensen en muzikanten kreeg ik het vertrouwen bezig te zijn met een mooi product. Ik speelde tijdens de opname alle emoties van me af. En als 's avonds de lichten van de studio waren gedoofd schreef ik aan mijn eigen verweer. 

Maart,

Een klinkende overwinning. Waarvan akte !

April,

De lente begint vroeg en de eerste zonnestralen komen me ook in figuurlijke zin weer tegemoet. Druk wordt er gewerkt aan de laatste zaken rond de CD en theatershow. En vanuit de bruidsbeurzen in de voorgaande maanden worden de contacten met bruidsparen uitgewerkt. Een mooie samenwerking ontstaat met DJ en entertainment-buro SkyFly.nl. Velen weten niet dat er op de 22-ste van deze maand mijn eerste contact is met de scout van het TV programma Holland's Got Talent. Vanwege de hoge kosten, die het gehele CD project met zich meebrengt, twijfel ik aan deelname. Ik heb immers geen zin in een gevalletje "39 met rijst" die mijn hele muzikale carrière om zeep zou kunnen helpen.

Mei,

Op de 1-ste van de maand speel ik tijdens het concert van Sven Duijf. En inmiddels draait de publiciteitsmolen rondom het nieuwe album en concert op volle toeren. Ik ben te gast bij heel veel radiostations. En diverse lokale nieuwsrubrieken nemen het nieuws op. De 17-de is het dan zo ver. Omringd door een fantastische liveband sta ik in een goed gevulde theaterzaal van "De Agora" in Lelystad. Het wordt een avond om nooit te vergeten. Een week later doe ik vrijblijvend mijn pré auditie voor Holland's Got Talent bij Blue Circle in Hilversum. Ik speel een door mijzelf gefabriceerde medley van drie nummers. De aanwezigen achter de jurytafel luisteren aandachtig en reageren vol lof. Na mijn gesprek met de redactie besluit ik definitief deel te nemen aan het programma. 

Juni,

In mijn zoektocht naar een nieuwe professionele uitdaging doe ik de eerste (sollicitatie)gesprekken. En ook is er een leuke nieuwe samenwerking met Excitement Events alwaar ik de door hun gegeven trainingen muzikaal opluister. Zaterdag de 14-de wordt een speciale avond tijdens Evy's birthday party voor het KWF. We gedenken dezelfde dag dat mijn schoonmoeder aan de gevolgen van kanker is overleden. Het Holland's Got Talent avontuur krijgt eveneens z'n vervolg als ik op de 22-ste ben uitgenodigd voor de theater auditie in Zwolle. Vergezeld door support van familie en vrienden vinden de opnames plaats. Na vele grappen en grollen met Gordon speel ik wederom de medley van drie songs die op mijn laatste CD staan. Het publiek staat, het applaus klinkt lang en Gordon is enthousiast en onder de indruk. Toch wordt de act als weinig entertaining gezien omdat ik slechts alleen op het podium sta. Maar met drie jurystemmen, en een duidelijke opdracht, ga ik door naar de volgende ronde.

Juli,

De zomer is warm en brengt me in tegenstelling tot andere jaren veel optredens. Ik sta vooral op kunstmarkten. De inzet van een nieuwe mobiele speaker geeft me enige mate van vrijheid en verruimd de locaties waar ik als muzikant kan worden ingezet. Ook breng ik een live versie van mijn zelfgeschreven single "Viva La Vita" uit. De clip wordt via TV oranje uitgezonden en bereikt een aantal dagen de eerste plaats. Ons gezin krijgt uitbreiding door de komst van een labradoodle waar we heel lang gastgezin voor hopen te zijn.

Augustus,

Holland's Got Talent heeft me op de 11-de uitgenodigd om naar Rotterdam te komen. Tegen de achtergrond van de Erasmusbrug sta ik samen met andere kandidaten bij Hotel New York op Chantal Janzen te wachten. Zij zal ons mededelen of ik naar de halve finale live shows zal gaan. Het is koud en ik heb, gezien het jurycommentaar, gemengde gevoelens of ik het zal halen. De "ontlading" is enorm  als er goed nieuws komt. Eindelijk zal een groter publiek mij kunnen zien en horen. ik raak ontroert door die gedachten daar al die jaren zo hard voor te hebben gewerkt. Terwijl ik het goede nieuws per telefoon aan het thuisfront door bel vloeien tranen van geluk.

September,

Inmiddels heb ik iedereen geïnformeerd over mijn deelname aan Holland's Got Talent. Gedurende de reclame op RTL-4 komt één van mijn grappen met Gordon voorbij. Als op de 13-de mijn "auditie" wordt uitgezonden is het een gekkenhuis en ben ik plots "bekend" Op de trouwbeurzen is het effect van deelname aan het programma eveneens goed merkbaar. In deze maand heb ik eveneens de eer om mee te spelen in de "clip" van Danny Mirror a.k.a. Eddy Ouwens. 

Oktober,

Het is de maand van de halve finale live show. Er wordt druk gewerkt aan een act die tot in de week van de show nog niet helemaal duidelijk is. Met zeer dankbare hulp van Kevin de Rooy is de orkestband zelfs pas twee dagen voor de live show gereed.  Zware crisis is het als onze nieuwe huisgenoot mijn vertrouwde pet aan flarden scheurt. De sociale media helpen massaal mee en dragen suggesties aan waar we een nieuw exemplaar kunnen vinden. Na een repetitiedag op de 10-de is het de volgende dag HGT day. De uiteindelijke "liveact" staat als een huis en ik ben tevreden over mijn optreden. Helaas vormt het jurycommentaar geen basis om mij naar de finale te stemmen. Maar ik kan terug kijken op een mooi en leerzaam avontuur.

November,

Deze maand maken we de eerste plannen voor de toekomst. Er wordt begonnen met een promotieclip om mij aan te kunnen bieden bij verschillende eventburo's en organisaties. Ook wordt ik genomineerd voor een "Dutch Wedding Award" Een enorme kers op de spreekwoordelijke taart gezien het de eerste keer is dat ik mij heb ingeschreven. 

December,

Op de 10-de van deze maand vormt Rotterdam wederom de locatie voor een jury uitslag. In een mooi aangekleed gala worden de winnaars van de DWA's bekendgemaakt. Helaas ben ik het niet geworden. Maar ik ben onder de indruk van vele complimenten die er vanuit de trouwbranche klinken. Het geeft me wederom vertrouwen volgend jaar weer mee te dingen naar de prijs. Op de één na laatste dag van het jaar wordt mijn "artist page" op Facebook officieel geverifieerd.

Nu op naar 2015 waarin we weer voor nieuwe uitdagingen zullen staan. Ik leef in ieder geval mijn droom en volg mijn hart. Dankbaar ben ik voor de inmiddels zeer ruime hoeveelheid mensen die me dagelijks steunen.  Zij maken het verschil tussen stoppen of doorgaan. Bedankt voor dit fantastische jaar !

Race tegen de klok

De afgelopen periode snelde ik weer over 's lands wegen. Op weg naar optredens tijdens de meest uiteenlopende events en gelegenheden. Omdat muziek niet mijn hoofdjob is werk ik als shiftmanager bij een zuivelbedrijf. De diensten zijn in onregelmatigheid en ben je laat thuis dan zijn de nachten weleens wat kort.

Een recent optreden bracht me omstreeks de klok van één uur thuis. En mijn wekker stond op half zes. Na wat gekraak en gesteun zagen mijn ogen het felle keukenlicht weer tegemoet. Toch voelde ik me goed en had zin er weer lekker tegenaan te gaan. Sterker nog een dag vol activiteit en mooie dingen was het gevolg. Het deed me herinneren aan de periode dat ik met mijn andere talent, de triatlon, actief was.

Ik was ongeveer 20 jaar oud en werkte als student al reeds in ploegen. Op een zaterdagochtend kwam ik terug uit de nachtdienst. 's Middags zou ik omstreeks 13:00 een wedstrijd hebben over de 1/8 afstand in het plaatsje Bredevoort, vlak bij Aalten. Omdat de tijd voor een goede 'nachtrust' beperkt was zocht ik naar grovere middelen mij in slaap te helpen. Dus omstreeks een uurtje of 07:00 nuttigde ik eerst maar eens een volle mok Martini. En mensen dat werkte, heel goed zelfs. Ongeveer anderhalf uur voor het startschot werd ik gewekt met de vraag of ik niet naar een wedstrijd moest.

Met de grootste spoed hees ik me in de kleding en zocht alle spullen bij elkaar. Na een dollemansrit kwam ik slechts zo'n 20 min voor aanvang op de locatie aan. Ik spoedde mij naar het inschrijfburo en vroeg gelijk maar om wat assistentie. Dus één man vulde de bidons, de ander zette mijn fiets snel weg. En een derde handelde alle papierwerk af. Dit terwijl ik ondertussen in gevecht was met een tegenstribbelend wetsuit. De hele meut aan collega triathleten  had al breed uit ingezwommen toen ik achteraan moest aansluiten in het startvak.

OK, pang, koort omhoog, en gaan met die banaan. Ondanks mijn op dat moment voelbare vermoeidheid zwom ik als een speer. Bij het verlaten van het water vroeg ik me nog af waar alle andere collega's waren gebleven. Welnu, die lagen nog gewoon in het water want ik was er als eerste uit gekomen. Met fietsen haalde me slechts drie in en met het lopen verloor ik eveneens een paar plaatsen. Een tiende plek was het trotse eindresultaat. Deze haastige spoed kwam dus toch goed.

Meer info over fluitist Paul Smithuis vind je op www.paulsmithuis.com

Ben-Best-Belangrijk

Als fluitist treed ik op in heel Nederland. En voor het spelen tijdens ceremonie bij huwelijk moet ik vaak in het plaatselijke gemeente respectievelijk stadhuis zijn. Indrukwekkende locaties vooral wanneer het om oude en monumentale gebouwen gaat. Niet dat deze gebouwen het probleem vormen. Maar meer onze inmiddels autovrije binnensteden waar ze staan.

Laat ik voorop stellen dat het zoeken van een parkeerplek geheel mijn probleem is. Maar wat me afgelopen week overkwam spant helemaal de kroon.Ik speel met professionele achtergrondbanden die uit een hightech speaker-set komen. Lekker compact past die in mijn Franse dieselmonster. Maar alle koffers moeten vooraf wel uitgeladen worden. Ik moest in een dergelijke autovrije binnenstad zijn. Het bruidspaar had geen ontheffing voor me kunnen regelen. Dus nam ik de dag ervoor nog even contact op met het stadhuis om te informeren. Gelukkig vernam ik dat de paaltjes, die de doorgang naar het stadserf afsluiten, op verzoek door de dienst parkeerbeheer geopend kunnen worden. Na het lossen zou ik dan mijn auto kunnen parkeren in een verderop gelegen parkeergarage. Helemaal in kannen en kruiken.................zou je denken.

Op de bewuste dag stond ik met mijn bolide, ruim voor aanvang van de ceremonie, voor de paaltjes en drukte op de bel. Helaas voor mij heeft de dienst parkeerbeheer van deze stad mensen in dienst met BBB op hun voorhoofd. U kent dat wel, van die mensen die taken toebedeeld hebben gekregen waarvoor ze eigenlijk niet geschikt zijn. Ze voelen het niet alleen maar stralen het ook via hun voorhoofd uit. Ben-Best-Belangrijk staat daar met koeienletters op geschreven. Goed, dat gezegd hebbende stelde ik me voor en legde uit waar ik voor kwam. Zegt deze man dat laden en lossen tussen 06:00 en 11:00 is en hij de paaltjes niet naar beneden zal doen. U raadt het al, stress, paniek, klotsende oksels vielen mij ten deel. Met lichte, doch ingehouden frustratie legde ik uit dat ik het kort had gesloten met het stadhuis. Bovendien las ik nog even de mail voor die ik van het bruidspaar had gekregen om één en ander kracht bij te zetten. Daar had BBB niets mee te maken want als hij me door zou laten gaan was ik in overtreding. Daarop zei ik de beste man dat die bonnen in dat geval voor mijn rekening zouden zijn.

Zo'n kleine 10 minuten later, nadat ook nog eens de verbinding werd verbroken, was ik niets opgeschoten. Ik werd dus gedwongen om mijn auto in de straat, op ca. 200 meter van het stadhuis, te parkeren. Aangekomen bij de parkeermeter constateerde ik dat deze stad voor haar parkeermeters nog niet een modern betaalsysteem heeft. En kijkend naar de inhoud van mijn portemonnee besefte ik dat dit niet toereikend was om de middag door te komen. Dan maar ergens zien te pinnen. Bij een kapper stuurde ze me naar een verderop gelegen bank met pin-automaat. Daar € 10,- gepind om die vervolgens om te laten wisselen. Maar het leek wel of geen enkele zaak deze dag omzet had gemaakt. Want zowel kledingzaak nr-1 als een koffiebar konden niet wisselen. Bij kledingzaak nr-2 moest de bediende eerst nog even een pak scannen alvorens het bedrag succesvol te kunnen verdelen in kleinere porties.

Bijna 30 minuten verder begon te tijd te dringen omdat ik nu lopend alles moest gaan versjouwen. Maar er zou toch wel iemand in het stadhuis zijn die me even wilde helpen zo dacht ik. Helaas voor mij was dat laatste niet het geval. Bovendien moesten alle koffers naar de eerste verdieping gebracht worden. Drie keer lopen later was alles binnen en stond ik te lekken al ware het dat ik een hele marathon had gelopen. Een inmiddels binnengekomen, zeer vriendelijke, vrouwelijke bode voorzag me van handdoek en water. En nadat alles was opgezet wapperde ik in het toilet voor een open gezet raam mijn blouse droog. Net 5 minuten voor aanvang van de ceremonie herinnerde zich niets meer aan wat ervoor had plaatsgevonden.

Na een vlekkeloos optreden met zeer veel mooie complimenten verzocht ik de hoofdbode contact op te nemen met de dienst parkeerbeheer. Hij had gelukkig ook de nodige onderbuik gevoelens gehad bij de hele gang van zaken. De beste man ging bellen en zou het fixen. Vol goede moed ging ik dus naar mijn auto en parkeerde die voor de paaltjes in de hoop dat ze open zouden gaan. Maar helaas voor mij liet BBB ze niet zakken terwijl hij wist dat ik ervoor stond. Na 5 min belde ik maar weer met het stadhuis waarna eindelijk de paaltjes naar beneden gingen. Proficiat en hulde man, ik hoop dat je een hele fijne werkdag hebt gehad.  Je hebt je vast en zeker best heel erg belangrijk gevoeld.

Meer info over fluitist Paul Smithuis vind je op www.paulsmithuis.com

De fluitist en zijn content

Al eerder schreef ik over de energie die de huidige artiest (lees deze fluitist) levert om een beetje aan de weg te timmeren. Toch zijn er op die weg wel een paar hulpmiddelen. Nee, ik ga niet al mijn strategieën en trucks uit de hoge hoed toveren. Maar in deze blog wil ik wel wat kwijt over hoe het fenomeen content marketing aansluit bij de wijze waarop ik mij als artiest probeer te manifesteren.

Content marketing wil eigenlijk zeggen het op brede wijze generen van informatie over een bepaald product of in mijn geval muzikale activiteit. Dat doe je in de juiste dosering, de juiste manier, op het juiste moment en aan de juiste groep mensen. Vaak is er eerst sprake van een stuk naamsbekendheid dat een bedrijf heeft verworven. Dat kan door het leveren van kwaliteit, unieke dienst of product. Daardoor is een grote groep mensen geïnteresseerd geraakt en mogelijk bereid telkens bij je terug te keren. Daarnaast is een positieve bijkomstigheid dat door content marketing je naam ook vaker en hoger in de Google ranking zal komen

Maar hoe zorg je er nou voor dat deze mensen zich ook op lange termijn verbonden blijven voelen met je activiteiten. Want ze zijn in de huidige tijd vaak niet alleen geïnteresseerd in het bedrijf. Ook wil men vooral weten waar een bedrijf voor staat. Of het volgens een milieu verantwoorde wijze haar producten maakt. Of zelfs met welke sociale activiteiten haar werknemers zich in het weekend bezig houden. Het zijn nu net deze punten waar ook deze fluitist gebruik van maakt. Door juist over dergelijke zaken te publiceren (content te generen) zullen mensen er over gaan praten en op die wijze ook meer naamsbekendheid en/of verkoop bewerkstelligen..

Het internet en met name de sociale media zijn daarbij een handig hulpmiddel. Als artiest ontkom ik er bijna niet aan om mijn fans, die zich inmiddels wereldwijd hebben aangesloten, op de hoogte te houden van mijn muzikale leven. Op diverse sites publiceer ik mijn content in de vorm van foto's, video's en blogs. Al mijn fans zijn individueel ook een soort van opinieleider. Zij zullen door het zien en/of horen van beeld en geluid hun mening daarover ventileren naar een ander. En op die wijze zijn ze ook in staat om een ander te enthousiasmeren.

Hoe hard het kan gaan bewijst mijn artist page op Facebook. https://www.facebook.com/PaulSmithuis?ref=hl Inmiddels heb ik daar meer likes dan bekende Nederlandse artiesten zoals René Froger, Glenis Grace of Frans Bauer. Dat is niet alleen leuk maar biedt ook een enorm potentieel. Een platenmaatschappij zou bijvoorbeeld eerder bereid kunnen zijn een album van mij uit te geven. Zij hoeven immers niet zoveel te investeren om wereldwijd een artiest in de markt te zetten.

Het bovenstaande verhaal neemt niet weg dat er nog steeds hard gewerkt moet worden. Maar deze fluitist is past content als zijn marketing dat ook is.

Meer info over fluitist Paul Smithuis vind je op www.paulsmithuis.com

Spelen op een mooie dag

In mijn eerste blog schreef ik al over trouwen met een thema. Het bruidspaar dat mij deze week als fluitist tijdens hun huwelijksdag boekte had "musical" als de rode draad van hun mooiste dag. Songs uit onder andere Tarzan, Elizabeth en Jackyl and Hyde vormde hierin de basis. De afgelopen weken had ik er al zeer geslaagde demo's van opgenomen. En mede hierdoor was er met het bruidspaar een leuke en spontane relatie opgebouwd. Dat het echter zo mooi en bijzonder zou worden had ik vooraf niet durven dromen.

Afgelopen dinsdag was het dan zover. Het begon al met mijn aankomst in de trouwzaal van het stadhuis te Leiden. Bij entree waren de woorden stijlvol, historisch en romantische gelijk de eerste die bij me op kwamen. Direct na het plaatsen van de, haast gebruikelijke, foto's op mijn sociale media pagina's bereikte mij de eerste reacties die mijn gevoel rechtvaardigden. Een goede vriendin herkende de locatie omdat haar ouders er ook getrouwd waren. Op de door haar toegezonden foto's was zichtbaar dat de tijd niets aan het uiterlijk had veranderd. Alles ademde nog steeds dezelfde sfeer. Zelfs de stoelen en bankjes stonden nagenoeg op dezelfde positie als 40 jaar geleden

Bij mijn soundcheck bleek dat de zaal bovendien beschikte over een bijzonder mooie akoestiek. De ruimte was in staat om mijn klanken te omarmen. De fluit hoefde niet te worden versterkt maar vormde met de achtergrondband toch een prachtig geheel. De vraag van een beambte of ik zanger Rinus was werd dus al snel beantwoord. Ik kreeg het gevoel dat het deze middag wel goed zou komen.

Dan de ceremonie zelf. Nadat de gasten onder mijn spel hun plaatsen hadden ingenomen werd de bruid aan de hand van haar vader binnen gebracht. Dit is wat mij betreft één van de mooiste manieren om een ceremonie te beginnen. Het moet als vader een bijzonder en emotioneel moment zijn je dochter op deze wijze weg te geven. Nadat mijn begeleidende song was afgelopen nam de trouwambtenaar het woord. Een man die het vak van BABS werkelijk tot een kunst heeft verheven. Hoe knap is het als je een bijna compleet levensverhaal kan brengen zonder dat het eentonig wordt. Persoonlijke woorden werden afgewisseld met een dosis humor waar menig cabaretier nog een puntje aan kan zuigen. Tijdens de ceremonie speelde ik verder nog tijdens het tekenen van de acte en bij einde feliciteren van het bruidspaar.

Omdat ik in het tweede gedeelte van de dag nog een optreden mocht verzorgen had ik de speciale eer uitgenodigd te zijn bij het diner. Naast de culinaire verwennerij was ik getuige van vele liefde -en respectvolle woorden. Ik werd geraakt door de wijze waarop zowel bruidspaar als ouders hun band naar elkaar uitspraken. Het was me meer dan duidelijk dat ik te gast was in een zeer warm nest. Na de tweede muzikale invulling eindigde mijn inbreng aan deze dag. Eén die een bijzondere plaats in mijn herinnering zal innemen.

Meer info over fluitist Paul Smithuis vind je op www.paulsmithuis.com

Maatwerk in de trouwbranche

Muziek is meestal zeer bepalend om de juiste sfeer te creeren. Als fluitist word ik vaak ingezet tijdens de huwelijksdag. En waar het bij inhuren van een DJ doorgaans vrij duidelijk is welke dienst er verleend wordt ligt dat in mijn tak van sport net even anders. Want bij een fluitist wordt meestal niet een hip concept van eigentijdse melodien op een volledig houten dwarsfluit verwacht.

Door de jaren heen heb ik gemerkt dat het kunnen vervullen van muzikale wensen zeer belangrijk is. Helemaal wanneer het om afstemming bij ceremonie gaat is er echt sprake van maatwerk. Het is dan ook niet aan mij, maar aan het bruidspaar om te bepalen wat zij willen horen. Juist speciale melodien die persoonlijke herinneringen of gevoelens oproepen maken de ceremonie nog specialer.

In de fase waarbij er liedjes zijn uitgekozen krijgt men een demo van de gekozen songs toegestuurd . Dit om een beeld te geven van hoe deze zullen gaan klinken tijdens de grote dag. Dit is voor mij zeer belangrijk omdat juist in dienstverlening consumptie en productie samen gaan. Vooraf gegeven demo's, recensies van eerder gedane optredens en/of foto's zijn van groot belang om het bruidspaar een indruk te geven welke kwaliteit er wordt geleverd.

Hoe de definitieve uitvoering vervolgens moet zijn is ook geheel aan het bruidspaar. Soms is een liedje akoestisch mooier dan met achtergrondtape. Afhankelijk van het aantal gasten en de grootte van de locatie kan er ter plekke nog worden afgestemd hoe het optreden het beste tot zijn recht kan komen.

Het leuke is dat sommige ceremonies ook een bepaald thema kunnen hebben. En zo is er al heel veel voorbij gekomen dat uiteenloopt van sixties tot musical. Om van dat laatste een indruk te geven is een demo bijgevoegd.

Meer info over fluitist Paul Smithuis vind je op www.paulsmithuis.com